szynkowny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Awantura to dla niego raj, byle się zbytnio nie narażać. „W szynkownej izbie szum, hałas, tartas, harmider“ — to Żytkiewicz „rej wodzi“. „Łyków“ ma za nic, wywieszaniem im grozi, drabanta potrafi „urżnąć płazem korda“, nawet urządzić generalny atak na mieszczaństwo w karczmie i wołać po wątpliwem bardzo zwycięstwie: „daliśmy bobu tym huncwotom“, ale wogóle męstwo go nie znamionuje (poza chwilami zapału przemijającego) — powiedzmy otwarcie: jest tchórzem. Aron, który go poznał na wylot, powiada...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski, Konstanty 1925. Henryk Sienkiewicz (Henryk Sienkiewicz. Protoplasta Zagłoby. Żywioł subjektywny w trylogji Sienkiewicza. Wojsko pol­skie u Sienkiewicza), Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.