sława-otucha

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Częściej jednak mamy do czynienia z tym, że Żeromski przenosi nazwy z konkretu na pojęcia abstrakcyjne, czyniąc je w ten sposób bardziej realnym, bardziej rzeczywistym, np.: „Wszystkie te trzy postaci jeden mają cel (...), a wszystkie upadają, podcięte kosą losu" I, 146, „[sztuka] Jest zapomnieniem, jest perłą w kielichu goryczy życia" III, 295, „Smutne łachmany życia ozłaca — wieńcem wawrzynu — [sława-otucha]” III, 307, „Trzeba wypić wszystko, co nalał los do kielicha naszej doli. Nie pójdziesz za mną, nie podzielisz się twardą kością jałmużny, jaką daje praca” V, 53, „Jego idee podobne są do piłki, obijającej się nieustannie o mury utopii' V, 273 itp.33...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kupiszewski, Władysław 1990. Język Dzienników Stefana Żeromskiego, Warszawa ; Kraków : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.