słowo-wyrzut

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ech! Otumanili, skurczybyki, o-tu-ma...! — zapiała jakaś biała papacha cienkim kogucim falsecikiem i zaraz umilkła walnięta w zęby przez sąsiada. U-uch! Poleciała biała papacha w tłusty kurz, potoczyła się między kopyta. Ale lekkomyślnie wypiane słowo-oskarżenie, słowo-wyrzut, słowo-skarga wypadło z gęby, zawirowało, pofrunęło, zesrożyło twarze, wypełniło serca goryczą, zapaliło w oczach zło. Rozległy się okrzyki gniewu, wyzwiska i plugawe przekleństwa; u-uch! poleciała druga papacha w kurz pod kopyta,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Adamów, Ryszard 1989. Łowcy psów, Wrocław : Wyd. Dolnośląskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.