sługa-towarzysz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wu się chowały... Ale w tym czasie wydarzyła się sprawa poważniejsza, niebezpieczeństwo zagroziło dwu chłopom, którzy Miłkowskiemu seniorowi towarzyszyli w powstaniu: „...spotkała ojca przykrość wielka. Rozstać się musiał z wiernymi i poczciwymi sługami-towarzyszami: Piotrem kucharzem i Kalennikiem. Dziedzic ich dowiedział się, gdzie oni przebywają, i ojcu memu proces o nich wytoczył. Osnową procesu było przytrzymywanie nieprawe poddanych cudzych. Nie wiem, jak się sprawa ta rozstrzygnęła; to jednak pewna, że nie zostali oni wydani w ręce pana, co się po tyrańsku z poddanymi obchodził...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Strumph-Wojtkiewicz, Stanisław (wyb. i oprac.) 1961. Burzliwe dzieje T. T. Jeża, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.