taszkientczyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) o nim w naszej prasie wzmianek, not, artykułów. Pomijając już fakt, że wielu ludzi, zwłaszcza w Królestwie Kongresowym — o czym świadczą liczne pamiętniki — czytało go w oryginale, jego popularność w Polsce mierzyć należy również liczbą powołań się naszych publicystów na jego zaskakujące porównania, powiedzonka, aforyzmy, charakterystyki różnorodnych typów, symbolizujących określoną działalność i okieślone postawy moralne całych środowisk lub grup społecznych. Takie typy Szczedrina, jak Dierunow, Kołupajew, Judaszek, Bałałajkin, Podchalimow; zbiorcze pojęcia: ,,taszkientczycy”, „patrioci”, „głupowcy”, „pionierzy”, „pompadurzy”; określenia: „tryumfująca Świnia”, „sfera umiarkowania i stateczności”, „instynkty skórne”, „społeczny pieróg”, „ojczyzna — to naczelnik policji”, „pluskiewniki literackie” itp., były z upodobaniem i zawsze z określonym podtekstem politycznym wyzyskiwane przez polskich publicystów i pisarzy — m. in. A. Świętochowskiego, L. Winiarskiego, J. Baudouina de Courtenay, S. Żeromskiego, J. L...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Galster, Bohdan, Kamionkowa, Janina, Sierocka, Krystyna (red.) 1975. Pisarze i krytycy. Z recepcji nowożytnej literatury rosyjskiej w Polsce, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.