temperamencik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Lew to chwat. A Alina nadzwyczaj miła... Jakie 'wytworne ręce i jej niewielka, ale mocna pierś. Lukrowany krem”. — Usta jego poruszyły się. — 0, ma temperamencik! A może Zina, Zizi? I jej kształty już się zarysowują... Tak różowym palcem obwodzi zorza obłoki na wschodzie... — Był zadowolony ze stworzonego w myślach obrazu. — Tak, ten dar Aleksander ma po mnie. To nasz wspólny dar, Puszkinów ... Ale nie rozumiem, czemu nagle Eufraksję wszyscy nazywają Zizi — Euphrosyne... Miła dziewuszka — a jaki wiejski genre! I na dobitek wszystkiego, córka. Praskowji... — Tu uśmiechnął się, jakby polemizując w ten sposób z Osipowami, u których urodzaj dochodził podobno do sześciu . . ...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowikow, Iwan 1951. Puszkin na wygnaniu, przeł. G. Timofiejew, J. N. Miller, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.