to-owo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) typową konstrukcję złożenia, np. naiwno-bydlęce (Szkice i wspomnienia liter. 193), smrekowo-sośniany (Szkice i wspomnienia liter. 266), siwo-rudy (Kostka Nap. 104 i 106) itp.; zaimek-zaimek, np. ten-ów (Listy ze icsi I 90), temu-owemu (Listy ze wsi I 94), tym-owym (Listy ze wsi I 105); przysłówek-przysłówek, np. wysoko-głęboko (Drzewiej 198), już-tuż blisko (Pomór 160), już-tuż (Pomór 160), tu-ówdzie (Kostka Nap. 94), pieknie-ladnie (W rozt. I 31) oraz osobliwe gwarowe kie-nie-kie (Czantoria 32); liczebnik-liczebnik, np. rok-dwa (!) (Kostka Nap. 30). Zdarzają się też zestawienia czasowników niefleksyjnych dźwiękonaśladowczych, jak np. w noweli Skrzypki grają — bieda gra 130: „... i juz tyr-tyr poza węgły...”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Karaś, Mieczysław et al. (red.) 1972. Symbolae polonicae in honorem Stanislai Jodłowski, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
zaimekliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.