tragikomicznie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I jakże dziwnie, powiem tragikomicznie i więcej nawet : boleśnie, wyglądają zarzuty uzależnienia się dawnych historyków naszych od nacisków zewnętrznych wobec tego, co na każdym kroku widzimy w „makiecie” : jak owe tak częste, a niewywołane przez potrzebę naukową cytacje różnych powag komunistycznych, omówione przed chwilą, o których trudno jest uwierzyć, by nie były „od prądów chwilowych zawisłe”; jak owe ukłony i reweranse, robione w stronę historyków „radzieckich”, którzy jakoby ogromnie wiele nauczyli historyków naszych — również sprawiające wrażenie, że są wypowiadane „ad usum Delphini” jakiegoś ale „cui bono” — nie wiemy; jak wreszcie swoiste naświetlenie pewnych faktów dziejowych, o czym będzie jeszcze mowa niżej, tak bardzo zgodne z punktem widzenia „Istorii Polszy”, pisanej w Moskwie, a budzące podejrzenie, że zostały podyktowane przez nacisk warunków zewnętrznych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.