trener-specjalista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dopiero przygotowania olimpijskie w 1952 r* umożliwiły trenerom rozszerzenie szkolenia w grupach specjalistycznych dla blisko 200 zawodników. Treścią tych przygotowań była nie tylko walka o nowe formy szkoleniowe, o podnoszenie poziomu, ale i o utrzymanie całej grupy w ramach treningu całorocznego. Obok trzonu zawodniczego wykształcił się również zespół trenerów-specjalistów. Właśnie ten rok olimpijski pozwolił na zebranie doświadczeń, wypracowanie najdogodniejszego rytmu szkoleniowego oraz wykrystalizowanie zrębów szkolenia centralnego, co w przeciągu paru następnych lat miało poważny wpływ na kształtowanie się pozycji polskiej lekkiej atletyki na świecie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czwórnóg, Wiesław et al. 1972. Lekka atletyka. Technika. Metodyka. Ćwiczenia specjalne, Warszawa : Wyd. AWF
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.