tricinium

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) TRICINIUM [łac.], muz. nazwa stosowana od XV do pocz. XVII w. do 3-głosowych polifonicznych utworów wokalnych; były one szczególnie popularne w Niemczech, wiele ich zawiera np. zbiór M. Praetoriusa Musae Sionae (t. 1-9 1605-10); zob. też bicinium, tercet...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.