tronowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Może być tylko, że wtedy, pod dyktandem duchowem Michała Anioła, w podziwie dla Bóstwa, czującego gwałt swojej potęgi, taka omyłka nie była rażącą dysharmonją. Z chwilą, gdy Bóg ruszony jest ze sztywnego tronowania, już są w Nim myśli, są posunięcia i cofnięcia (bo czemże myśl jest innem?), już niema konieczności. Z chwilą, gdy Bóg jest dramatyczny i cierpiący, musi być w Nim samym źródło tego cierpienia. Konieczność, automatyczność niejako, ustaje, inaczej wrócilibyśmy do pokonanego bezruchu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.