trójliterowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1 tak nie da tego po sobie poznać? Czy warto np. w odpowiedzi na tajemnicze aluzje feljetonisty „Nowej Kultury" — wyjaśniać, że książka O jedności treści i formy — pisana bez nadziei, aby mogła kiedykolwiek ujrzeć światło dzienne w latach 1952—53, odrzucana później wielokrotnie przez rozmaite redakcje, między innymi przez wspomniane „Materiały do studiów i dyskusyj"5, opublikowana nareszcie po Październiku w „Myśli Filozoficznej", nie za głoszenie socrealistycznych poglądów przechodziła tego rodzaju koleje? Rzecz jednak w tym, że trójliterowiec z „Nowej Kultury" jej nie czytał, a czytał tylko artykuł o niej Henryka Berezy („Nowa Kultura”, listopad, 1957)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1966. Dla każdego coś przykrego, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.