tumanek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Uniesienie opanowuje mnie, ogarnia i podczas gdy stoję pod nachylonym łukiem świerczyny, wydaje mi się, że lotem strzały ku mgle nadrzecznej wylatuję i u stóp jedynych opadam. Ale stoję i miarowym ruchem pręta wzburzam tumanki szronu nad głową, i upadający śnieg osypuje mnie puchem najsłodszym, ogarnia, tuli, pieści, pali; miłość — to śnieg na pozór miękki i puszysty; chłodem mrozi w końcu zbolałe ciało i łzy zamienią w krople lodu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iwaszkiewicz, Jarosław 1980d. Dzieła. Proza poetycka, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.