tunika

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w elegancji. Dla niektórych nie było nigdy ani dość kosztownego, ani dość jaskrawego ubioru. Przyjeżdżali w złocistych rydwanach. O jednym jest wzmianka, iż przybył w tunice obsypanćj djamentami. Ale skądże literaci mogli takim wydatkom i marnotrawstwom wystarczyć? Mogli i bardzo łatwo, gdyż dla wielu rzemiosło to okazywało się nader zyskownem. Heraklides umierając, zostawia swym wyzwoleńcom piękny majątek ziemski, który sprawiedliwie nazwał Retoryką, gdyż kupił go pieniędzmi uzbieranemi swem wędrownem gadulstwem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.