tużureczek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Spodziewam się, i poczciwy stary! Aż mi żal, że pobzikowałem z nim trocha... Paweł wspominał mi o nich... Ale czy nie znacie Gulmańcewicza? Kiedyś oto szliśmy z Pawłem, według zwyczaju dosyć wytarto ubranym. Marceli ma wzrok doskonały, przeszedł na drugą stronę ulicy, żeby w tużureczku modnym nie przywitać się z nami. Poczciwy Pawlisko sprzeczał się ze mną, że nas nie widział, a widział doskonale, bucyfał1. Komu się to bawić w panicza i okłamywać o świetnych koligacjach, koń Pana Jezusa!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wolski, Włodzimierz 1956. Domek przy ulicy Głębokiej, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.