tytłać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dzący na jakichś rupieciach lub wprost na gołej ziemi. Gdzieniegdzie pośród zrudziałych rumowisk i czarnych kominów sztywno sterczących na tle ciężkich, szaro-żółtych chmur, widać było pochylonych ludzi szukających w gruzach resztek dobytku. Kilku drobnych, czarnych i kędzierzawych chłopców tytłało się bosymi nogami w błotnistych kałużach na środku rynku. Mrok zapadał coraz gęstszy. Gdzieś w głębi rynku, już w ciemnościach prawie, zapłakało niemowlę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Twórczość - Twórczość (Kraków / War­­­­­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo