ubezimiennić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zaprzeczenia. W istocie ich pracowicie kultywowana wyjątkowość, ich samotnicza duma, ich wyzwania, rzucane w twarz społeczeństwu — czyż nie wynikały z ubocznej chęci, aby być podziwianym? Aby zupełnie uniezależnić się od cudzego wzroku, trzeba by wyrzec się oryginalności, odwyodrębnić się i ubezimiennić, zostać nieznanym sprawcą wielkich dzieł. Indywidualizm kumuluje i załamuje się — w bezosobowości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1956. Moje odchylenia, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.