urzucenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) omniemać się — XVIII: Tylko u L o znaczeniu niepewnym: ‘w mniemaniu omylić się,’ które L zaopatruje znakiem zapytania: „Gdy kostki grał, a za szczęśliwym urzuceniem do onego, co z nim grał, rzekł, zabij, legaci też Rzymscy w tym do pokoju weszli, omniewawszy się karcerze onym słowem, rzucili się na nich” (Warg Wal 332) (L)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krupianka, Aleksandra 1969. Formacje czasownikowe z przedrostkiem o- (ob-) w języku polskim, Toruń : TNT
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.