wielopodmiotowość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) poemat o kimś, mającym swoją indywidualną osobowość (skromny, niekiedy nie bardzo rozgarnięty, zastanawiający się nad życięm człowiek współczesny), wówczas odczytać możemy bez trudu owo zwielokrotnienie podmiotu — występuje ono jako odautorska charakterystyka stosunku do przedstawionych w poemacie wartości, jako zarys osobowości owego pana Cogito, a wreszcie jako odniesienie do człowieka w ogóle. W językowej realizacji owa wielopodmiotowość zaznacza się już w pierwszym wierszu Pan Cogito obserwuje w lustrze swoją twarz. Z pozycji człowieka w ogóle, dziwiącego się, że zastał jakąś twarz ludzką, w trzecim wierszu następuje przejście do pierwszej osoby, a więc zindywidualizowanie tego, co początkowo wydawało się inwokacją w imieniu ludzkości. Wątpliwości pana Cogito, wypowia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gołaszewska, Maria 1977. Człowiek w zwierciadle sztuki. Studium z pogranicza estetyki i antropologii filozoficznej, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.