wierch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rozum. Tu nam opowiada poeta, jak raz — leżąc w czarną noc i chłodną w dzikiej kotlinie pod urwistem zboczem niebotycznej turni, — poczuł się nagle cząstką tej olbrzymiej całości, i zamiast trwogi, że jest taki mały, przejrzał naraz całą wspaniałą harmonię, na którą składały się i gwiazdy, tonące w bezdennem niebie, i wierchy poszarpane, i jeziorko, gdzie kra błądziła w wiecznym obiegu, i on ze swemi myślami i marzeniem o nieskończoności. Może będzie cha...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julia 1906. Słowo o Adamie Asnyku. Odczyt niewygłoszony, Warszawa : W. L. Anczyc
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.