wiewilga

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zanurzyć ręce w strudze leśnej, gdzie wierzba myje zieleń włosów, wiewilgi złotej słuchać głosu — jest w tym coś z baśni, jest coś z pieśni, jest jakby coś z kart księgi owej Lud polski, pana Kolbergowej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dobrowolski, Stanisław Ryszard 1974a. Lirycznie i nielirycznie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.