winówka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mnie zresztą zachwyciła sama beczka, jej dziwny kształt i to, że się nazywała winówka. Ponieważ przywiózł ją był sadownik z Winnik przypuszczałam, że nazwa pochodzi od miejscowości. Lubiłam patrzeć z ganku na czarne zarysy rozległych lasów Winnickich przerwanych groźną sylwetką Czartowskiej Skały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kowalska, Anna 1953. Na rogatce, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.