wolterowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Inny zupełnie był stosunek pisma do Iwaszkiewicza. Pisarz, który od pierwszych dni znalazł się na pozycji najbardziej politycznie przychylnej rządowi Polski Ludowej, który przyciągał intelektualną materią swej prozy, który ogłaszał nowe opowiadania doprawdy znakomite, który ciągle był coraz świetniejszy jako pisarz — wściekłych wolterowców drażnił równocześnie pesymistyczną i jakby metafizyczną filozofią swojej sztuki. Chętnie go drukowali — i jego notatki z nowo rozpoczętych zagranicznych, niemal dyplomatycznych wojaży, i jego arcyinteresujące dzienniki z czasu okupacji oraz powstania warszawskiego, i jego uwagi o pisarzach rosyjskich — niemniej Ważyk skrzywił się z rewerencjami na nowy tom opowiadań, wyróżniony nagrodą „Odrodzenia”. Ważyk się skrzywił — ale Matuszewski pochwalił...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźniewski, Kazimierz 1977. Historia co tydzień. Szkice o tygodnikach społeczno-kulturalnych 1944-1950, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.