woluntalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Osobną uwagę zwrócić należy na to, iż w funkcji polecenia bywają używane wykrzykniki i partykuły. Równoległe poniekąd zjawisko widzieliśmy w związku orzekającym, np. Mój Kusy cap! On fajt! Trudno rozstrzygnąć w oznajmieniach woluntalnych, co taki wykrzyknik w danym wypadku zastępuje: czasownik, przysłówek lub rzeczownik. Ale to nie istotne. Wystarczy, iż zostaje w nim ujęzykowiony w sposób osobliwy, bo nie przy pomocy znaków przedstawień, pożądany wynik zachowania się słuchacza. Oto przykłady: — Ja cię nauczę rozumu!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1937. Składnia opisowa współczesnej polszczyzny kulturalnej, Kraków : PAU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.