wrona-ciota

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dza ptactwu w locie i myli drogę. Wrona-ciota z wrzaskiem przysiadła na drzewie, przeto Adalbertus wołał przeżegnawszy się wprzód dla pewności: Tfu! tfu! soli w oczy, Niech ci łajno w gardło skoczy — Lepsza Pana Jezusowa wola Niżeliś ty cała wrona...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kossak, Zofia 1968. Legnickie pole, wyd. 2, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.