wspólnota-zakon

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zasadniczym obowiązkiem, a zarazem przywilejem członka bractwa była modlitwa: składały się na nią publiczne modlitwy muzułmańskie wszystkim znane (amm) oraz modlitwy specjalne, właściwe tylko dla danej wspólnoty-zakonu (chass). Te ostatnie stanowiły ważny sekret grupy, objawiony dopiero przy uroczystej inicjacji - profesji kończącej dłuższy, np. 1001-dniowy okres wtajemniczenia. W uroczystym rycie inicjacji, obok profesji wiary i przysięgi bezwzględnego posłuszeństwa szajchowi, właśnie przekazanie ściśle strzeżonej formuły modlitewnej oraz zobowiązanie do strzeżenia sekretów grupy stanowiły moment kluczowy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kłoczowski, Jerzy 1987. Od pustelni do wspólnoty. Grupy zakonne w wielkich religiach świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.