wspólnota-bractwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W tym kontekście ewolucji okrzepłego i mającego bogatą tradycję ruchu ascetyczno-mistycznego zaczynają się od XII-XIII w. bardzo wyraźnie krystalizować w nim trwałe wspólnoty-bractwa, jakby chrześcijańskie zakony, różniące się zresztą w wielu punktach zasadniczo od tych ostatnich. Od dawna, od początku istnienia społeczności muzułmańskiej spotykamy w niej nie tylko pojedynczych ascetów, ale całe ich grupy, wspólnoty. Wybitne .jednostki, wyróżniające się świętością i mądrością, skupiały szczególnie uczniów i naśladowców. Najważniejsze, istniejące w zasadzie do dziś wspólnoty powstały jednak dopiero w XII-XV w...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kłoczowski, Jerzy 1987. Od pustelni do wspólnoty. Grupy zakonne w wielkich religiach świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.