współbunt

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Inaczej niż Albert Camus. To bardzo ważny wśród rosyjskich mitów, mit wiecznej rebelii, który w osobie Camusa spotkał chyba najwrażliwszego interpretatora. Dla Camusa bunt jest kluczową kategorią antropologiczną; słynne zdanie „buntuję się, więc jesteśmy” rewoltę czyni podstawą wspólnoty. W absurdalnym świecie, w którym zabrakło bezwzględnych wartości, bunt pozwala mi podważyć bezsens mego własnego losu. Dzięki współbuntowi afirmuję autentyczne człowieczeństwo, jeśli tylko nie sprzeniewierzam się ludzkiej solidarności...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dialog - Dialog (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.