współnauczycielka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Podrzędnymi w stosunku do nich połączeniami sąm.in.: stan nauczyciela, moja współnauczycielka, posyłać do szkółki, posyłać na nauki, kształcenie młodzieży, zażalenia rodziców, por.: Dwóch urzędów, mówi autor Emila, sprawować nie można za pieniądze, bo zapłata czyniłaby tych ludzi niegodnych powołania swego; taki jest stan wojskowy i taki oraz stan nauczyciela 194; Jest to moja współnauczycielka — rzekła do mnie Pani Podczaszyna 198; mówiąc, iż byli jego synowie, których posyłał do szkółki, aby się uczyli czytać i pisać 234; Nikt z nas nie chciał z początku posyłać dzieci na naukę 234; Kształcenie młodzieży przyrównać można do kunsztu ogrodniczego 195; Nastają potem zażalenia rodziców, iż dzieci ich nie znają podległości 197...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzeziński, Jerzy (red.) 1995. Język i styl gatunków literackich oświecenia i romantyzmu, Zielona Góra : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.