współprzewodniczący

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I tak np. w 1962 r. prasa donosiła, że na genewskiej konferencji w sprawie rozbrojenia „współprzewodniczący (ZSRR i USA) osiągnęli porozumienie [. . .] co do preambuły układu”. Czyżby to miała być zachęta do czytania gazet ze słownikiem wyrazów obcych w ręku? Jeden z bydgoskich dzienników uczynnie wyręczył setki tysięcy swoich czytelników 8888 Ilustrowany Kurier Polski, nr 5 z 71 1964 r., s. 2...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Urbańczyk, Stanisław (red.) 1969. Język polski. Poprawność – piękno – ochrona, Bydgoszcz : BTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.