współpątnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) królewskich, tyczy samej natury ich stosunku do narodu. Jeżeli Żeromski niósł się jak orzeł wysoko nad narodem, wyprzedzając go i raz w raz pokrzykując doń z góry przestrogą przed czyhającymi nań przepaściami zginienia, to Reymont garnął wprost z ławą narodu, wewnątrz jego masy, wmieszany w nią, współżyjący i współczujący, właśnie jak zbożny współpątnik...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pigoń, Stanisław 1974. Na drogach kultury ludowej. Rozprawy i studia, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.