współsukcesor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) („Gazeta Polska”, nr 242, H. W., Ze stosunków uńejskich.) „W sąsiedniej nam Galicji ograniczono podzielność ziemi i może ma to tam rację bytu — u nas niekoniecznie, o ile nam się zdaje. Przy niepodzielności bowiem ziemi niżej 6 morgów ten, który je w spadku bierze, musi spłacać współsukcesorów; dobrze, jeśli ma gotówkę, ale zazwyczaj jej nie ma — pożycza więc — skąd? od Żyda, bo ten najłatwiej pożyczy, dług zaś zaciągnięty bywa zwykle tak znaczny, że go potem niepodobieństwo spłacić i rezultat tego taki, że aczkolwiek Żyd wobec praw obowiązujących chłopa z ziemi na rzecz swoją wyzuć nie może, to go jednak potrafi uczynić nieomal swoim niewolnikiem* rujnując do ostatka. Jest to wpływ kapitału na drobnego robotnika...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1957. Kroniki. T. 6, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.