współuobecniać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) własnego pogrzebu z braku ciała (który nppn 155). W tych słowach, dyktowanych przez ludzki punkt widzenia, jedynie cielesne, czy co najmniej także cielesne, jest ‘obecne’, a czysto duchowe jest ‘nieobecne’, przy czym tę obecność — nieobecność można rozumieć albo jako ontyczną (istnienie — nieistnienie), albo (i to może raczej) jako egzystencjalną (obecne to wchodzące z człowiekiem w odczuwalny i ważny dlań kontakt, we współdziałanie; nieobecne to nie angażujące zupełnie ludzkiej świadomości czy aktywności, niedostępne im). Pogrzeb został potraktowany jako szczególne, aprobowane stwierdzenie cielesności człowieka, a śmierć (w przytoczonym fragmencie) wraz z innymi momentami życia współuobecnia człowieka, a nie unicestwia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kreja, Bogusław (red.) 1999. Tysiąc lat polskiego słownictwa religijnego, Gdańsk : UG
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.