współzistoczenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) - jak jest pierworodna i naczelna wartość inna - właśnie swojskość, miłosne przylgnięcie do iścizny narodu, jakieś ogarnięcie korzeniami, jakieś wtulenie w pierś samej miazgi trwania plemiennego, najgłębszych, najwewnętrzniejszych złoży siły żywotnej Polski. Widzimy, jak się z nagła ujawnił w nim cud współzistoczenia duszy jednostkowej z ludowością, z duszą fundamentalnych pokładów energii narodowej. Bo przecież całe owo wgarnięcie w pierś własną fantastyki, cudowności, wierzeń ludowych, dokonało się w poecie tą właśnie drogą - przez ujawniającą się z nagła koncentryczność istności jego duchowej z miazgą ducha narodowego zbiorowości, przez współrdzenność jego z samą zarodzią biologicznej wprost niezniszczalności plemiennej”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Janion, Maria 2000. Do Europy – tak, ale razem z naszymi umarłymi, Warszawa : Sic!
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.