wszechobowiązujący

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wlanych utworach Dobraczyńskiego) przede wszystkim przejęcie się nakazami religii katolickiej i wynikającymi z riiej normami postępowania, to przyjęcie tych nakazów jako dobrowolnie, z pełną akceptacją wewnętrzną, z pełnym wewnętrznym przeżyciem uznanych za własne i wszechobowiązujących drogowskazów — przykazania stają się głównymi wskazaniami, kontakt z Bogiem uczy właściwego realizowania kontaktów z ludźmi, z własnymi słabościami, pokusami, tęsknotami ku istnieniu lepszemu, pełniejszemu. A więc prawie: nulla salus extra religionem catholicam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lichniak, Zygmunt 1962. Szkic do portretu Jana Dobraczyńskiego, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.