wulkanista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Niespodzianie przypomniał sobie swoje kamienie. W najtrudniejszych godzinach życia, gdy wracał do nich, odzyskiwał spokój, który bywa przywilejem uczonych i badaczy. Przypomniał sobie korespondencję z Leonhardem, swój upór, z jakim trwał przy tezach Wernera w związku z zagadnieniem powstania bazaltów, przeciw neptunistom i wulkanistom. W tych bezinteresownych i beznamiętnych studiach odnajdywał nie tylko oparcie, stały punkt nie podlegający kaprysom humoru i czasu, nie tylko czerpał stąd rozkosz, której doznaje każdy w zbliżeniu z naturą; była w tych dociekaniach i studiach również tęsknota za prawem ogólnym, niwelującym osobowość, tym dziwniejsza, że on właśnie w poezji swojej prawo osobowości podniósł do najwyższych granic. Być może, była to tylko forma |...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jastrun, Mieczysław 1952. Mickiewicz, wyd. 5, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.