wygoń

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zdarza się, że nie można dziś już odtworzyć postaci mianownikowej wyrazu użytego przez autora raz tylko w formie przypadka zależnego, jak np. w zdaniu: Sam koszowy (...) na wygoniu przed dziedzińcem musztrował spieszony pułk, Z 111 Forma na wygoniu może być interpretowana jako miejscownik od rzeczownika męskiego miękkotematowego wygoń lub też od rzeczownika nijakiego wygonie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PFil - Prace Filologiczne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.