wygłoskowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z kontynuantem jeru twardego utożsamiono element samogłoskowy w zapożyczonych z niemieckiego sufiksach rzeczownikowych -el, -en, -er, tzn. sufiksy te w zapożyczeniach do polabszczyzny były traktowane tak, jak gdyby przed wygłoskowymi -l, -n, -r znajdowała się tutaj samogłoska pochodząca z pierwotnego *5. W większości wypadków sufiksy powyższe brzmiały w połabskim -dl, -an, -dr, por. np. asal ''osioł’, badał 'oprawca, kat’, knavdl 'knebel’, badan 'kadź, dzieża’, rovdn Tmik’, füsän 'poduszka’, gakldr 'kuglarz’, löytär : lüytar 'latarka’, orndr 'młot’ itp. (z średnio-dol no...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Milewski, Tadeusz, Safarewicz, Jan, Sławski, Franciszek (red.) 1963. Studia linguistica in honorem Thaddaei Lehr-Spławiński, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.