wygłupić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ziablikow stał blady. Zrozumiał, jak się wygłupił, i nie mógł sobie tego darować. Pienił się ze złości i szukał, na kogoby ją wylać. Rzucił się na staruszka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zoricz, A. 1935. Lekkomyślna powieść, przekł. H. Winawerowa, Warszawa : Wyd. Współczesne
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.