wyleniały

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Znajdowały się wśród nich gorzej niż biednie ubrane sędziwe damy, autorki od dawien dawna wyczerpanych powieści dla młodzieży i romansów w stylu Waleni Marrenć-Morzkowskiej, w kapeluszach, poprzerabianych z poduszek na otomanę, i wyleniałych etolach z kretów. W bezpośrednim ich sąsiedztwie oczy zahaczały o profile równie starych panów z tonsurami szlachetnych łysin i mieniącym się tęczowo siwym zarostem na twarzach. Przed poobiednią drzemką w domu wyszukiwano sobie ich biografie w obszerniejszych podręcznikach historii literatury i dowiadywano się, że byli to różni redaktorzy zapomnianych tygodników albo komentatorzy pierwszych zbiorowych wydań Syrokomli czy Pola. I każdego ogarniało zdumienie, bo było się przecież święcie przekonanym, że ci ludzie już od lat nie żyją...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Twórczość - Twórczość (Kraków / War­­­­­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.