wymadlać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jnie ku górze prężące się ramiona w zimną toń stalowego blasku”. Inny jego wariant brzmi: „A tam na padole z głuchego zgiełku i nocnego mroku wyrastają bez końca i prężą się rozpacznie ku górze ramiona tych, co czują i myślą”. W planie górnym jest portret Buddy: A gdy oczy daremnie wymadlały gwiazd po niebie, ułożył się ten cień w kłąb potwornego kształtu: z podwiniętymi pod siebie n'ogami zasiadło tam spłaszczone, olbrzymie cielsko bałwana. Długie, cienkie dłonie tuż pod szyją na obojczykach płasko wtłacza; mrużą się małe jak u słonia i skośne oczy, a szerokie, aż po uszne konchy, ostre wargi skrzepły w dziwnym wyrazie błędnego uśmiechu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kirchner, Hanna, Żabicki, Zbigniew (red.) 1972. Problemy literatury polskiej lat 1890-1939. S. I, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.