wymarszowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Chciał prostować, że chyba się jej to przesłyszało, ale przerwały mu wymarszowe pożegnania z Malewiczową, która nie chodziła na dalsze wycieczki. Apelowała teraz błagalnie do wszystkich, żeby nie pozwolili Leonkowi tak gnać, jak to on zawsze! I żeby Jaśka nie chlapała zimnej wody, jak zmęczona! A pana Juliusza — wołała już za nimi na drogę — to ona musi wziąć w obronę przed obmową pani Marynci! Pani Maryncia zresztą sama w to nie wierzy. Jest cichą adoratorką pana Juliusza, tak, tak!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.