wypraszanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pielgrzym, nawet samotny, jest zawsze czyimś posłem. Są nawet pielgrzymi zawodowi, najczęściej żebracy. Uważani są za tym bardziej nadających się do roli zdobywców łask per procuram, że społeczną racją ich bytu jest zanoszenie modłów za innych i wypraszanie dla tych innych łask. Zresztą są z tytułu swego zajęcia bliżsi Bogu niż ludzie zaprzątnięci troską doczesną o zarobek: nauka Kościoła o tym, że ubogi żebrak uosabia Chrystusa,.przeniknęła głęboko w świadomość ludu naszego. Z drugiej strony możność wyręczenia się w pielgrzymo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czarnowski, Stefan 1958. Kultura, wyd. 3, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.