wyszamotać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — No otwierać tam! Otwierać! — huczy za drzwiami prawdziwy bas. I natychmiast po otworzeniu całe drzwi wchodowe zapełniły się szczelnie wielką szubą, z której wyszamotał się gruby pan...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ostrowski, Jerzy 1922. Sobieradek. Powieść, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.