wytracanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rana zabliźniła się pod bandażem, matka przeniosła ją na inną pensję i znowu wszystko na świecie było w porządku, a jeśli nawet nie wszystko, to jednak Nastkę bardziej gniewało niszczenie z armat zabytków architektury niż wytracanie ludzi na froncie. „Nadaje się na wnuczkę fabrykanta, ale nie na moją córkę" — klarował sobie, słuchając przy obiedzie, jak Nastka lituje się nad losem katedry w Reims, która w gruncie rzeczy nic jej nie obchodziła. Pomijał w tym rodowodzie żonę, mówił sobie, że Nastka nie jest podobna do matki, bo jest zrobiona z twardszego materiału, z nieczułej, indolentnej tkanki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ważyk, Adam 1956. Mity rodzinne, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.