wytupywać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) konwencyonalne. Tak jest; i to jest sam rdzeń złego, Achillesowa pięta „Wiesława”. Wiesław i wszystkie figury, które go otaczają,, to nie prawdziwi chłopi, to panowie i panicze poprzebierani na kulig, albo wymuskane postrojone krakowiaki z baletu. Wiesław, ani kiedy tańczy i wytupuje podkówkami, ani kiedy smutny wraca do domu, Halina czy zasłoniona wypija półkwaterek, czy poznaje rodzinną wioskę, nie są ani tak prawdziwemi, ani tak poetycznemi wiejskiemi postaciami, jak naprzykład dwie Żniwiarki w Sielance Szymonowicza. W „Wiesławie” wszystkie figury, choć nigdy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo