wzburzać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) działa mniej więcej w tych słowach. 1 cały aż skręcił się kurczem moralnym na myśl, że taka rzecz powtórzyć się może. Teraz zwłaszcza, gdy posiadł ją zupełnie, na wyłączną swą własność, wzburzała się w nim ta cała gama uczuć nie pojętych, a dominujących w przywiązaniu męż' czyzny do kobiety, w jak ejś chwili przełomo* wej, w której poza zasłoną tajemniczą drży rnożliwość utraty tego, co niesie ze sobą pełność zadowolenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zapolska, Gabriela 1928. Wydanie zbiorowe dzieł. O czem się nie mówi. Powieść, wyd. 2, Warszawa : Lector-Polonia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.