wężyca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Kiedy po wiekach nadciągnęły z północy plemiona greckie, zawojc wanie bezbronnych dzikusów nie nastręczało im zapewne wielkie] trudności. Natomiast ich bogowie nie tak łatwo pokonali starego smo ka. Była to właściwie wężyca — drakaina — i mit grecki podawał j za dziecko samej ziemi, Gai, która ją urodziła, zapłodniona wodam potopu. Nazywano smoka: Pytho, a i o Delfach mówiono, że dawnie tak samo się nazywały. Walczył z nim Apollon i przeszył go strzały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.