zabobonnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zresztą, zachowanie się mężczyzn było nie lepsze. Rozpychali łokciami kobiety. Zabobonnie ściskali w rękach jakieś amulety: grzechotki dziecinne, kwiatki zasuszone, podwiązki kobiece. W sposób zgoła szaleńczy notowali skrzętnie wypadające numery, usiłując przez dzielenie i mnożenie wykryć rozsądne zamiary kulki białej. Po wygranej rzucali...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Erenburg, Ilja 1927. Andrzej Łobow, przeł. Fredani, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.