zaborca-car

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Okres porozbiorowy, rabunkowa siekiera pruska szalejąca po puszczy, barbarzyńskie niszczenie bartnictwa będącego podstawą dobrobytu ludu puszczańskiego przez kolejnego zaborcę-cara w zemście za udział Kurpiów w powstaniu kościuszkowskim to dalsze karty przejmującej książki Henryka Syski. Wzrastająca niedola ludu kurpiowskiego, emigracja w poszukiwaniu chleba za ocean i walka z rządami sanacyjnymi o użytkowanie ziemi od dziesiątków lat już uprawianej przez Kurpiów, to uzupełnienie obrazu dziejów tego dumnego, pracowitego, zdolnego i bezgranicznie miłującego swoją ojczyznę i wolność ludu kurpiowskiego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szczawiej, Jan 1977. Laur i cierń. Szkice, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.